ژلاتین ماده ای جامد ، ترد و نیمه شفاف است که بی رنگ یا زرد خیلی روشن است و اغلب بی بو و بی مزه است ...

 مصرف ژلاتین در کاهش دردهای استخوانی موثر است

ژلاتین ماده ای جامد ، ترد و نیمه شفاف است که بی رنگ یا زرد خیلی روشن است و اغلب بی بو و بی مزه است . این ماده از حرارت دادن طولانی بافت ملتحمه حیوانات بدست می آید . ژلاتین به آسانی جذب می شود . 80 درصد پروتئین و 13 درصد رطوبت دارد . ژلاتین به  چسب استخوان معروف است . وجود ژلاتین در ژله ها ، دردهای مفصلی را کاهش می دهد می تواند در پیشگیری از پوکی استخوان کمک کند . پکتین نیز یک پلیمر اشتقاقی قندی – اسیدی است که از ساختار های ژلاتینی گیاهی موجود در میوه و سبزی استحصال می شود .

سیب و مرکبات منابع غنی از پکتین هستند . حداکثر پکتین موجود در میوه های نارس یافت می شود که پس از رسیدن ، میزان و حتی کیفیت پکتین استحصالی کم می شود . در هر صورت می توان گفت : ژله ، به عنوان دسر ، چه حاوی ژلاتین یا پکتین باشد می تواند بروز پوکی استخوان را به تاخیر بیندازد .

در برخی کشورها وعده جداگانه ای به نام دسر وجود ندارد بلکه همراه با غذا ، مخلوطی از شیرینی ها و یا خوراک های شور  را سر میز می گذارند . دسر اغلب یک وعده غذایی جداگانه تلقی می شود و گاهی حتی مدتی بعد از صرف غذا ، دسر می خورند .

برخی رستوران ها در تهیه انواع دسرها ، تبحر زیادی دارند . کیک ، کلوچه ، میوه ، ژله ، بستنی ، پودینگ ، ماست و غیره همه جزو دسرها هستند.

بهتر است مواد غذایی که به عنوان دسر مصرف می شوند ار میان آن دسته از مواد غذایی انتخاب شوند که میزان کالری کمتری دارند . انواع ژله ها دسرهای کم کالری هستند ( ژله های رژیمی ) که اگر در تهیه آنها کمتر از شکر استفاده شده باشد بهتر است . به علاوه با توجه به اینکه فرآورده های دسری بستر خوبی برای افزودن مواد مغذی مانند انواع ویتامین ها هستند در غنی سازی مورد استفاده قرار می گیرند و از این طریق به کاهس برخی کمبودها در سطح جامعه کمک می کنند .

ژله آماده فرآورده ای است که از مخلوط کردن شکر و مواد قندی ، مواد ژله کننده مانند ژلاتین و یا پکتین و ... ، رنگ و اسانس و اسیدهای مجاز تهیه می شود .

داروهای آرتروز در بروز سرطان نقشی ندارند

پژوهشگران سوئدی تاکید دارند : داروهای آرتروز تاثیری در افزایش خطر بروز سرطان ندارند .

این پژوهشگران خاطر نشان کرده اند که داروهای متداول آرتریت روماتوئید با آرتروز موجب افزایش خطر ابتلا به سرطان نمی شوند . این داروها فعالیت پروتئین مولد التهاب در بدن را متوقف می کنند .

این داروها موسوم به بازدارنده های TNF‌؛ با متوقف کردن فعالیت یک پروتئین التهاب زا ، به نام TNF سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کنند . داروهای فوق  از سال1998 مورد استفاده قرار می گرفته اند اما برخی از مطالعات گذشته نشان داده بود که داروهای نام برده خطر بروز سرطان را افزایش می دهند . این خطر بیشتر متوجه ریه ها و غدد لنفاوی می شوند .

اما در مطالعات جدید پزشکان و پژوهشگران روماتولوژی در مادرید تاکید کردند ؛ به رغم نگرانی های قبلی توقف TNF نمی تواند بیماران را در معرض ابتلا به سرطان قرار دهد.

به گزارش ایسنا نتایج این پژوهش در نشست سالانه کالج روماتولوژی آمریکا در سانفرانسیسکو ارائه خواهد شد .

این بررسی روی دو گروه از بیماران در اسپانیا انجام گرفته است .